Çalışma hayatında ayrımcılık, bir kişinin iş veya istihdam hakkının, iş yerindeki diğer çalışanlar veya işveren tarafından, kişinin cinsiyeti, yaşı, ırkı, cinsel yönelimi, dini inancı, engelliliği veya diğer kişisel özellikleri nedeniyle haksız bir şekilde kısıtlanması veya ihlal edilmesi durumunu ifade eder. Ayrımcılık, çalışma hayatında adil muamele, eşit fırsatlar ve insan haklarının ihlal edilmesi anlamına gelir. İş yerinde ayrımcılık, birçok farklı şekilde ortaya çıkabilir : 

• Cinsiyet Ayrımcılığı: İş yerinde cinsiyet temelinde ayrımcılık, bir kişinin cinsiyeti nedeniyle işe alınmaması, terfi ettirilmemesi veya düşük ücretle çalıştırılması gibi durumları kapsar. 
• Irk ve Etnik Köken Ayrımcılığı: Kişinin ırkı veya etnik kökeni nedeniyle ayrımcılık yapılması, iş yerinde önemli bir sorundur. Örneğin, kişinin ırkı nedeniyle işe alım süreçlerinde veya terfi fırsatlarında ayrımcılık yapılabilir. 
• Yaş Ayrımcılığı: İş yerinde yaş ayrımcılığı, kişinin yaşını nedeniyle işten çıkarılması veya işe alınmaması gibi durumları ifade eder. Genellikle yaşlı çalışanlar veya genç çalışanlar bu tür ayrımcılığa maruz kalabilir. 
• Cinsel Yönelim Ayrımcılığı: Bir kişinin cinsel yönelimi nedeniyle ayrımcılık yapılması, çalışma hayatında eşit fırsatların ihlali anlamına gelir. LGBT+ bireyler bu tür ayrımcılığa maruz kalabilir. 
• Engellilik Ayrımcılığı: Engellilik nedeniyle bir kişinin iş yerinde ayrımcılığa uğraması, engellilerin istihdamda eşit fırsatlara sahip olma haklarını ihlal eder. 
• Dini veya Düşünsel İnancı Temelinde Ayrımcılık: Bir kişinin dini inancı veya düşünsel eğilimi nedeniyle iş yerinde ayrımcılığa uğraması, işyerindeki çok çeşitliliğin kabul edilmemesi anlamına gelir. 

Ayrımcılık, iş yerinde hem bireyler hem de işverenler ve yöneticiler tarafından gerçekleştirilebilir. Ayrımcılığa karşı mücadele için birçok ülke, yasal düzenlemeler ve eşit iş fırsatları politikaları geliştirmiştir. İş yerinde ayrımcılıkla mücadele, işverenlerin ve çalışanların eşitlik, adalet ve çeşitliliği teşvik etmeleri ve ayrımcılığı önlemek için eğitim ve farkındalık programları düzenlemelerini gerektirir. Ayrımcılıkla mücadele için işyerlerinde şikayet mekanizmaları ve politikaların olması da önemlidir.