Dikkat Eksikliği Ve Hiperaktivitesi Olan Çocukların Özellikleri?

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), genellikle çocukluk döneminde başlayan bir nörolojik bozukluktur. DEHB'li çocukların özellikleri, bu bozukluğa sahip çocukların bir dizi belirgin davranış sergileme eğiliminde olduğunu gösterir. İşte DEHB'li çocukların yaygın özellikleri: 

• Dikkat Dağınıklığı: DEHB'li çocuklar, görevlere veya aktivitelere odaklanmakta zorluk çekebilirler. Dikkatlerini hızlıca kaybedebilirler ve sürekli olarak dikkatlerini dağıtacak şeylere yönlenebilirler. 
• Hiperaktivite: Hiperaktivite, aşırı hareketlilik olarak kendini gösterebilir. DEHB'li çocuklar sık sık yerlerinde duramazlar, sürekli olarak hareket ederler ve sakin bir şekilde oturmakta zorluk yaşarlar. 
• İmpulsivite: DEHB'li çocuklar, düşünmeden davranma eğilimindedirler. Kararlarını aceleyle verirler ve sonuçları düşünmeden eyleme geçebilirler. 
• Planlama ve Organizasyon Zorluğu: DEHB'li çocuklar, görevleri planlamak ve organize etmek konusunda güçlük yaşayabilirler. Zamanı etkili bir şekilde yönetmekte zorlanabilirler. 
• Duygusal Düzensizlikler: DEHB, duygusal dalgalanmalara yol açabilir. Bu çocuklar sık sık öfkeli, duygusal olarak dengesiz veya sabırsız olabilirler. 
• Okul Başarısızlığı: Dikkat eksikliği ve organizasyon zorlukları nedeniyle DEHB'li çocuklar okulda başarısızlık yaşayabilirler. Dersleri takip etmekte, ödevleri tamamlamakta veya sınavlara hazırlanmada zorlanabilirler. 
• Sosyal İlişkilerde Zorluk: DEHB, sosyal ilişkilerde de sorunlara neden olabilir. Çocuklar arkadaşlarıyla ilişkilerini sürdürmekte zorluk yaşayabilirler. 
• Alışkanlık Değişiklikleri: DEHB'li çocuklar sık sık alışkanlıklarını değiştirme eğilimindedirler ve sabit bir düzeni sürdürmekte güçlük çekebilirler. 

DEHB, çocukların yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir ve aileler için de zorlayıcı olabilir. Ancak erken tanı ve uygun tedavi stratejileri ile DEHB yönetilebilir. Tedavi seçenekleri arasında ilaçlar, bilişsel davranış terapisi ve aile eğitimi bulunabilir. DEHB'li çocukların destek ve anlayışa ihtiyacı vardır, ve tedaviye yanıt genellikle olumlu olabilir.