Duyu bütünleme bozukluğu, duyu organlarının uyumsuz bir şekilde çalıştığı veya duyusal bilgilerin normalden farklı şekillerde işlendiği bir durumdur. Duyu bütünleme bozukluğu, genellikle çocukluk döneminde başlar, ancak yetişkinlerde de görülebilir. Bu bozukluğun belirtileri ve nasıl anlaşılacağı kişiden kişiye farklılık gösterebilir, ancak aşağıda duyu bütünleme bozukluğu olan bireylerde görülen yaygın belirtilerden bazıları verilmiştir: 

• Duyusal Hassasiyet: Duyu bütünleme bozukluğu olan kişiler, bazı duyusal uyaranlara aşırı hassasiyet gösterebilirler. Örneğin, belirli dokuları, etiketleri veya giysileri tahammül edilemez bulabilirler. 
• Duyusal Arayış: Bazı kişiler ise aşırı duyusal arayış içinde olabilirler. Bu, sürekli olarak yeni duyusal deneyimler ve uyarıcılara yönelik bir ihtiyaç olarak kendini gösterebilir. Bu tür kişiler, aşırı hareketli veya uyarılmış görünebilirler. 
• Duyusal Aşırı Yüklenme: Duyu bütünleme bozukluğu olan kişiler, aşırı duyusal uyarılma nedeniyle hızla yorgunluk hissi yaşayabilirler. Özellikle yoğun veya karmaşık duyusal ortamlarda bu aşırı yüklenme daha fazla olabilir. 
• Motor Becerilerde Zorluklar: Duyu bütünleme bozukluğu olan kişiler, motor becerilerde zorluklar yaşayabilirler. Özellikle koordinasyon problemleri, el-yüz koordinasyonu sorunları veya denge zorlukları sık görülebilir. 
• Duyusal İstismar: Bu durumu yaşayan kişiler, duyusal uyarıcılara istismar veya kaçınma eğiliminde olabilirler. Örneğin, belirli bir koku veya ses, kaygı veya endişe nedeniyle kaçınılabilir. 
• Sosyal ve Duygusal Zorluklar: Duyu bütünleme bozukluğu olan kişiler, sosyal ve duygusal zorluklar yaşayabilirler. Bu, duyusal uyaranlara tepki verme veya ifade etme konusundaki zorluklardan kaynaklanabilir. 

Duyu bütünleme bozukluğu, bir uzman tarafından değerlendirilmesi gereken bir durumdur. Bu tür bir değerlendirme, bir nörolog, psikolog veya ergoterapist tarafından yapılabilir. Teşhisin ardından, kişiye uygun tedavi ve terapi yöntemleri belirlenebilir. Duyu bütünleme bozukluğu olan kişiler için özel eğitim ve terapi, duyusal uyaranları daha iyi işleme ve daha iyi uyum sağlama becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilir.