Oyun temelli öğrenme, çocukların oyunlar ve etkileşimli aktiviteler aracılığıyla öğrenmeyi teşvik eden bir eğitim yaklaşımıdır. Bu yaklaşımın özellikleri : 

• Eğlenceli ve Motive Edici: Oyun temelli öğrenme, çocukların öğrenmeyi eğlenceli ve motive edici bir deneyim olarak görmelerini sağlar. Oyunlar, çocukların ilgi alanlarını ve meraklarını yakalar. 
• Aktif Katılım: Çocuklar, oyunlar aracılığıyla aktif bir şekilde öğrenirler. Soruları sorarlar, sorunları çözerler ve keşfederler. 
• Problem Çözme Yetenekleri: Oyunlar, çocukların eleştirel düşünme ve problem çözme yeteneklerini geliştirmelerine yardımcı olur. Oyunlar sık sık sorunları çözmeyi gerektirir. 
• Sosyal Beceriler: Oyunlar, çocukların işbirliği yapma, iletişim kurma ve diğerlerine saygı gösterme gibi sosyal becerilerini geliştirmelerine katkıda bulunur. 
• Bağımsızlık ve İsteklilik: Oyunlar, çocukların bağımsızlık duygularını geliştirmelerine yardımcı olur. Kendi başlarına karar verme ve kendi öğrenme yolculuklarını yönlendirme fırsatı bulurlar. 
• Duygusal Gelişim: Oyun temelli öğrenme, çocukların duygusal zeka ve özsaygılarını geliştirmelerine yardımcı olur. Duygusal deneyimleri ve empati yetenekleri desteklenir. 
• Fiziksel Aktiviteler: Fiziksel oyunlar, çocukların motor becerilerini geliştirmelerine ve enerjiyi atma fırsatı bulmalarına yardımcı olur. 
• Özgürlük ve Kendini İfade Etme: Oyunlar, çocukların düşüncelerini ve duygularını özgürce ifade etmelerine olanak tanır. Kendi hikayelerini yaratma veya rol yapma gibi aktivitelerle kendilerini ifade ederler. 
• Anı ve Deneyim: Oyunlar, çocukların somut deneyimler yaşamalarına yardımcı olur. Bu, öğrenmenin daha kalıcı ve anlamlı olmasını sağlar. 
• Esneklik ve Çeşitlilik: Oyun temelli öğrenme, çeşitli oyunlar ve aktivitelerle farklı öğrenme stillerini ve ilgi alanlarını destekler. 
• Gerçek Dünya Bağlantısı: Oyunlar, çocukların gerçek dünyada karşılaşabilecekleri sorunları veya durumları simüle etmelerine yardımcı olabilir. Bu, öğrenmenin pratik bir amacı olduğunu gösterir. 

Oyun temelli öğrenme, çocukların kendi öğrenme yolculuklarını aktif bir şekilde yönlendirmelerine ve öğrenmeyi yaşamın bir parçası olarak deneyimlemelerine olanak tanır. Bu nedenle, bu yaklaşım eğitimde yaygın olarak kullanılmaktadır.