Kökeni:
"Mürebbiye" kelimesi Arapça kökenli olup, Türkçe'ye Arapçadan geçmiştir. "رَبَّى" (rabbā) kökünden türetilmiştir ve "terbiye etmek, eğitmek" anlamında kullanılır.
Anlamı:
"Mürebbiye", genellikle çocukların eğitim ve terbiyesiyle ilgilenen, onları yetiştiren, eğiten kadın anlamında kullanılır. Aynı zamanda bir şeyin gelişimini ve olgunlaşmasını sağlayan kişi veya faktörleri ifade edebilir.
Örnek Cümle:
- "Çocuklarına iyi bir eğitim veren anne, gerçek bir mürebbiye olarak biliniyor."
- "Doğanın mürebbiyesi, sabır ve zamanla ortaya çıkan güzelliklerdir."
